ﺍﺯ ﻭﻗﺘﻲ ﺭﻓﺘﻲ ،ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ
ﻛﻨﺞ ﻛﺎﻓﻪ ﺍﻱ ﺩﻟﮕﻴﺮ،ﻟﻢ ﻣﻴﺪﻫﻢ
ﺑﺠﺎﻱ ﻟﺐ ﻫﺎﻱ ﮔﺮﻣﺖ، ﻛﺎﻡ ﺑﺮ ﻛﺎﻡ ﺳﻴﮕﺎﺭ ﻣﻲ ﮔﺬﺍﺭﻡ
ﭼﺸﻤﺎﻧﻲ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻣﺴﺖ ﻣﻲ ﺷﺪﻧﺪ
ﺣﺎﻻ ﺷﺮﺍﺏ ﻫﻢ ﭘﺎ ﺩﺭ ﻛﻔﺶ ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﺍﺯ ﻭﻗﺘﻲ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﻱ
ﺩﻝ ﺷﻜﺴﺖ
ﺧﻨﺪﻩ ﭘﺮﻛﺸﻴﺪ
ﺍﺷﻚ،ﺳﻴﻼﺏ ﺷﺪ
ﻭﻣﻦ، ﻣﺮﺩﻩ ﺍﻱ ﻣﺘﺤﺮﻙ …
ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﺑﺨﻨﺪﯼ
ﺍﻣﺎ ﺷﺐ ﺗﺎ ﺻﺒﺢ …
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺑﮑﺸﯽ !!….ﺑﻐﺾ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻣﺮﺍ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﻓﻘﻂ
ﺟﻨﮕﺠﻮﯾﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﭘﯿﮑﺎﺭ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﻓﻘﻂ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻌﺪﺍﺯ ﺗﻮﺭﺍ ﺁﻥ ﺑﯽ ﮔﻨﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﺶ
ﻧﯿﻤﻪ ﺟﺎﻥ ﻣﺎﻧﺪﺳﺖ ﺭﻭﯼ ﺩﺍﺭ ﻣﯿﻔﻬﻤﺪ ﻓﻘﻂ
ﺳﻌﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺑﺎﺷﻢ… ﻧﺸﺪ، ﺩﺭﺩ ﻣﺮﺍ
ﻏﻨﭽﻪ ﺍﯼ ﭘﮋﻣﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﮔﻠﺰﺍﺭ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﻓﻘﻂ
ﻏﯿﺮ ﻟﯿﻼ ﺭﻧﺞ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﮐﺴﯽ
ﺁﻧﭽﻪ ﺁﻣﺪ ﺑﺮ ﺳﺮﻡ ﺭﺍ ﯾﺎﺭ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﻓﻘﻂ
ﺍﯼ ﮔﻠﻢ ﻫﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﻣﺤﻮﺕ ﺷﺪ ﻣﺮﺍ ﺗﺤﻘﯿﺮ ﮐﺮﺩ
ﺣﺲ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻧﻢ ﺭﺍ ﺧﺎﺭ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﻓﻘﻂ
ﺣﺮﻑ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﻣﺎ ﻫﯿﭽﮑﺲ ﻫﻤﺪﺭﺩ ﻧﯿﺴﺖ
ﺟﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺗﻮﺭﺍ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﻓﻘﻂ
ﺣﺮﻑ ﺩﮐﺘﺮﻫﺎ ﻗﺒﻮﻝ ﺁﺭﺍﻡ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ ﻭﻟﯽ
ﺣﺮﻑ ﯾﮏ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﻣﯿﻔﻬﻤﺪ ﻓﻘﻂ
ﺗﻨﺸﻪ ﯼ ﯾﮏ ﻟﺤﻈﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺗﻮ ﺍﻡ…ﺣﺎﻝ ﻣﺮﺍ
ﺭﻭﺯﻩ ﺩﺍﺭﯼ ﻟﺤﻈﻪ ﯼ ﺍﻓﻄﺎﺭ ﻣﯽ ﻓﻬﻤﺪ ﻓﻘﻂ
ﻧﻪ ﻧَﺦ . . . ﻧﻪ پﺎکَﺖ . . . ﻧﻪ ﺑﺎکْﺲ . . .
ﻳﮏ ﻋُﻤﺮ ﺑﺎﻳﺪ ﺑِﮑِﺸـﮯ . . . ﻧﻪ ﺩﻭﺩﮮ ﺩﺍﺭﺩ . . . ﻧﻪ ﺑﻮﻳـﮯ . . .
” ﺯَﺟﺮ ”
★
ای داد، آخرین رفیقم را اشتباهی سوزاندم…ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺩﺭﮔﻴﺮﺕ ﻧﺒﺎﺷﻢ ﺭﻓﻴﻖ؟؟؟
وقتي ﻓﻨﺪﻙ ﻳﺎﺩﮔﺎﺭﻱ ﺍﺕسیگاری ام ﻛﺮﺩ..ﺑﺎﺯ ﺳﺮﻓﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺸﮏ ﺳﯿﮕﺎﺭ؛
ﻣﺴﺘﯽ ﺑﯽ ﻭﺣﺸﺖ،
ﺳﺎﻋﺖ 12 ﺷﺐ ﻭ ﺧﯿﺎﺑﺎﻧﯽ ﺁﺭﺍﻡ
ﺧﺎﻣﻮﺷﯽ ﺳﮓ ﻫﺎ،
ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺑﯽ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻭ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﻣﺪﺍﻡ
ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ؛
ﻓﮑﺮ ….
ﺳﯿﮕﺎﺭ
ﻓﮑﺮ …..
ﺳﯿﮕﺎﺭ
ﺳﯿﮕﺎﺭ
ﺳﯿﮕﺎﺭ ……..
ﺁﺭﯼ ﺳﯿـــــــﮕﺎﺭ ﭘﺸﺖ ﺳﯿـــــــﮕﺎﺭ …
لعنتی…ﻧﯿﺎﻣﺪﯼ …
ﺑﺎ
ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ !…
ﻗﺪﻡ
ﺯﺩﻡ …
ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺴﯿﺮ ﺳﺎﺑﻖ !
ﻫﻤﺎﻥ ﺩﮐﻪ ﺭﻭﺯﻧﺎﻣﻪ ﻓﺮﻭﺷﯽ !
ﻫﻤﺎﻥ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﺧﻮﺩﻣﻮﻥ !
ﻭ ﻓﻨﺪﮐﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎ ﻫﺪﯾﻪ ﮔﺮﻓﺘﻢ !
ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺧﻮﺏ ﺑﻮﺩ ﺟﺰ ﺑﻮﺩﻧﺖ …. ﺍﻟﺒﺘﻪ ﻣﻼﻟﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮﺏ ﺍﺳﺖ
ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﻦ !روزهایی که باتو بودن آرزویم بود تمام شد
امروز باتوبودن یا نبودن فرقی ندارد
سیگارباشد و خیابان
من میروم تا دود کنم هستی ام را..من خیلی گذشته ام
گذشتم از تو
گذشتم از خاطراتمان
گذشتم از بی احساسی هایت
گذشتم از بی توجهیت
من کسی نبودم که از چیزی بگذرم.اما سیگار یادم داد تا چگونه بگذرم و بی صدا بسوزم و قلبم را چطور مثل ته سیگار بیندازم دورﻓﻘﻂ ﮏﯾ ﻧﺦ ﺩﯾﮕﺮ …………
ﮏﯾ ﻧﺦ ﺍﺭﺍﻣﺶ
ﺩﻭﺩ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﻧﺎ ﺍﺭﺍﻣﯽ ﻫﺎﯾﻢ
ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺮﻭ ﮐﻮﻟﻢ
ﺑﺎﻻﺭﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ …..
ﮏﯾ ﻧﺦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ
…ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻝ ﻣﺸﻐﻮﻟﯽ
ﻫﺎﯾﻢ
ﮏﯾ ﻧﺦ ﺳﮑﻮﺕ
ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺣﺮﻓﺎﯾﯽ
… ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻗﻮﺭﺕ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ
ﮏﯾ ﻧﺦ ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻫﯽ
ﺑﺮﺍﯼ ﻭﻗﺘﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ
ﺩﯾﮕﺮﯼ
ﻏﯿﺮ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻡ ﺭﺍ
ﻣﯿﺨﻮﺍﻡ ….
ﮐﻤﯽ ﺯﻣﺎﻥ ﻟﻄﻔﺎ
ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮏﯾ ﻧﺦ ﺩﯾﮕﺮ
ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻗﺪﻣﻬﺎﯼ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﻋﻘﺮﺑﻪ
ﮏﯾ ﻧﺦ
ﺑﯿﺸﺘﺮ
ﺗﺎ ﻣﺮﮒ
ﺍﯾﻦ ﭘﺎﮐﺖ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩﺳﻴﮕﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﮐﻦ
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺍﻳﻦ ﺩﺍﻍ؛ ﻧﺸﺎﻧﻲ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻳﮕﺮ ﺩﻝ ﻧﺒﺴﺘﻦ…این سیگار که میکشم
همان فریاد هاییست که نمیتوانم بزنم
همان دلتنگی هاییست که روز به روز پیرم میکند
همان خاطراتیست که نه تکرار می شوند و نه فراموش
همان تنهایی هایی که کسی پرش نمی کند
همان درد هایی که درمان ندارندباز هم گم شدن بین نت های بی انتها…
بدون تو اما به یاد تو…
گیتار بهانه ای برای کشیدن سیگار
و سیگار بهانه ای برای زدن گیتار.
من . سیگار . گیتار …
سه یار جدا نشدنی.
راستی هنوز سیگار رو ترک نکردم
فقط در جیب پشتم پنهان شده…مــردهـآ هـم بغـض میكنـند
بعــد لبخــند تقلبـی میزننــد
و . . .
در جیبــشـآن دنبـآل فنـدک میگـردند!!!سیگار میسوزد، کم میشود ، ولی تکرار میشود من میسوزم… کم میشوم… ولی دیگر تکرار نمیشوم…..ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻋﺠﯿﺐ ﺍﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻫﻤـﮧ ﺁﺭﺍﻣﺸﻢ . . .
ﺧﻮﺩﻣﺎﻧﯽ ﺑﮕﻮﯾﻢ . . .
ﺑـﮧ ﺁﺧﺮ ﮐـﮧ ﺑﺮﺳﯽ . . .
ﺩﯾﮕــﺮ ﻓﻘﻂ . .
ﺳـﯿـﮕـﺎﺭ ﻣﯽ ﮐﺸﯽ ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ . . .ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺭﺍ ﺍﺯ ﯾﺎﺩ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻡ …
ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﺎﻡ ﺍﺯ ﺳﯿﮕﺎﺭﻡ …
ﺍﺯ ﺁﻣﺪﻧﺖ ﯾﺎﺩ ﻣﯿﮑﻨﻢ …
ﻣﻦ ﺧﻮﺵ ﺧﯿﺎﻟﻢ …
ﺗﻮ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﻧﮕﯿﺮ …این آخرین پاکت بود
سیگاری نمانده برای کشیدن
تو بمان،
من منّت تو را “می کشم”
و تو
بودنت را “بکش”
به رخ واژه هایم. . .
“عادت ما آدمهاست” سیگار هم کامش را که داد، زیر پا لهش میکنیم…؟!چه شبهايي که نور سيگارم تنهاروشنايي زندگيم بودمن وته سيگارو پنجره نيمه باز مانده ايم ک کدام يک براي سقوط مناسبتريم؟
ته سيگارهايم پوکه هاي خاطرات
است که شليک ميکنم وسط مغزم
سيگارم چه زيبا کام ميدهد…
او تاصبح پيراهن سفيدش را برايم ميسوزاندو من از لبانش بوسه ها ميگيرم
او از جان مايه ميگذارد و من از عمر…
هرروز نبودنت را بر دیوار خط کشیدم
ببین این دیوار لامروت دیگر جایی برای خط زدن ندارد
خوش به حال تو…
که خودت را راحت کردی
یک خط کشیدی
تنها
آن هم روی من)
حالا در خانه خودمان نشسته ایم و این اولین شب آرامش ماست ، هنوز لباس عروس و کت شلوار دامادی بر تن مان است ، خسته ایم و این شیرین ترین خستگی دنیاست که پس از سال ها به هم رسیده ایم . . .
با همان لباس عروس برمیخیزد و ۲ نخ سیگار میاورد و روی پاهایم مینشیند ، یکی بر لب من و دیگری بر لب او . . .
چشم هایمان میخندد . . .
میدانیم امشب چه خبر است و این هم شیرین ترین سیگار دنیا خواهد شد . . .
چشم در چشم ، دست در دست و چند پک عمیق و فضای خانه مه آلود میشود . . .
ناگاه لای انگشتانم داغ میشود و از این رویای شیرین بیرون می آیم . . .
یادم می آید تو سال هاست که رفته ای بی معرفت و من هنوز با هر نخ سیگار غرق رویای تو می شوم . . .یه سیگار گوشه لب…
خیره به خاطراتت توی ذهنت…
آهنگ غمگین ……این است حال و روز یه عاشق سادهﺍﺯﺵ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺗﻮﻧﺴﺘﯽ ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺕ ﻓﺮﺍﻣﻮﺷﺶ ﮐﻨﯽ؟؟؟
ﺧﺎﻙ ﺳﯿﮕﺎﺭﺵ ﺭﻭ ﺗﻜﻮﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﺁﺭﻩ !!..
ﺗﻮﯼ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺶ ﻣﺎﻩ ﻭ ﻧﻮﺯﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺳﺎﻋﺘﯽ ﮐﻪ ﺭﻓﺘﻪ
ﯾﻪ ﺩﻓﻌﻪ ﻫﻢ ﺑﻬﺶ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﺮﺩﻡﮐﺎﺵ ﺍﻧﺘـﻈﺎﺭ ﺑﻪ ﺍﻧـﺪﺍﺯﻩ ﮐﺸــﯿﺪﻥ ﯾﮏ ﻧـﺦ ﺳـﯿﮕﺎﺭ ﺑـﻮﺩ ..✘یـک نــخ …
یـک پــاکــت…
یکــ عـــمـر هـــم که ســـیگار بکـشـم فــایـده نــدارد ! …
تـا خـودم نـســــوزم دلـم آرام
نــمی شـــود …گاهی اوقات به سیگارم فحش میدهم…
نفرینش میکنم…
که چرا منو آرام میکند…
نفرت نسبت به تو را در وجودم کم میکند…
لعنت به من تنها و یاد تو و سیگارم…….لعنت به هرچه تمام شدنی است؛؛؛
حتی بعد از رفتنت هم ، دست از سرم بر نمیداری؟خودت عمرم را تمام کردی و یادت سیگارم را.
دردِ من اين است…زندگي*ام پر از چيزهاي نانوشتني*ست…
مثلِ صداي خاموش كردنِ سيــگار
در ليوانِ چاي…
ﻓﻘﻂ ﺭﺍﻩ ﻣﯿﺮﻡ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻣﯿﮑﺸﻢ …
ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﻢ ﻭ ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﻢ
ﻧﻪ ﺩﻭﺳﺘﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﺮﻑ ﺯﺩﻥ ﻧﻪ ﺩﺷﻤﻨﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻨﮓ ﮐﺮﺩﻥ
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ؛ ﭘﺸﺖ ﭼﺮﺍﻍ ﻗﺮﻣﺰ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﻢ ﺷﻮﻕ ﺳﺒﺰ ﺷﺪﻧﺶ ﺭﺍ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﻧﻪ ﺗﻦ ﺍﻡ ﭘَﺮ ﻣﯿﮑﺸﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻏﻮﺷﯽ ﻧﻪ ﺭﻭﺡ ﺍﻡ ﺟﺎﻥ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺭﺍﻣﺸﯽ
ﺭﺍﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺭﺿﺎﯾﻢ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﺍﺯ ﺯﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ ﻭ ﻫﺮ ﻧﺎ ﺟﻨﺴﯽ ﻓﺮﺍﺭﯼ ﺍﻡ
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ؛
ﮔﻬﮕﺎﻫﯽ ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﺣﺮﻑ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻣﯿﺨﻨﺪﻡ ﻭ ﻣﯿﺨﻨﺪﻡ
ﺑﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﻤﯿﮑﻨﻢ ﭼﺸﻤﻬﺎ ﻣﺮﺍ ﻣﯿﺘﺮﺳﺎﻧﻨﺪ
ﻣﺪﺍﻡ ﻫﺪﻓﻮﻥ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﺩﺍﺭﻡ ﺻﺪﺍ ﻫﺎ ﻫﻢ ﻣﺮﺍ ﻣﯿﺘﺮﺳﺎﻧﻨﺪ
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ؛ …
ﺍﯾﻦ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ ! ﺍﯾﻦ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻗﺒﻞ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ …در پی آخرین نخ سیگار عجولانه جیبهایم را جستجو میکنم و با دستی لرزان سیگار را بر لب مینهم،صدای جرقه کبریت سکوت اتاق را میشکند،زیر نور خفیف کبریت چشمم به آینه افتاد.وای که چقدر شکسته شده ام.چه کردی با منﻣﭽﺎﻟﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ﺩﺭ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺎ ﺑﻮﯼ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻭ ﻃﻌﻢ ﺗﻠﺦ ﭼﺎﯼ
ﻣﺎﻧﺪﻩ
ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﻧﮑﻦ !
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺩﻟﻢ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺑﺎﺷﻢ …!عجب! روزگاريست” خودم. بهمن. ميكشم. قلبم” تير…بـ ـه تـ ـه سیـ گارهـ ـایتان احتـ ـرام بـ گذارید،
نــ ـیندازیدشان زیر ِ پـ ـا…
چـ ـرا آدم هـا عادت دارند
هـ ـرکه بـ ـه پـ ـایشان سوخت را
می اندازند زیر ِ پا؟!
ﺳﻴﮕﺎﺭﻱ ﺑﺮ ﻟﺐ ، ﺳﺮﻱ ﺑﺮ ﺩﻭ ﺩﺳﺖ،ﻧﮕﺎﻫﻲ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﻱ ﻣﻴﺨﮑﻮﺏ،
ﺍﻧﺪﻳﺸﻪ ﺍﻱ ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﺩﻭﺭ ﺭﻧﺞ ﻫﺎ،
ﺩﻟﻲ ﺳﺮﺷﺎﺭ ﺍﺯ ﺩﺭﺩ،
ﻟﺒﺨﻨﺪﻱ ﺑﻴﺰﺍﺭ ،
ﭼﺸﻤﺎﻧﻲ ﺑﻲ ﺍﻋﺘﻨﺎ ﺑﻪ ﻫﺮ ﭼﻪ ﻭ ﻫﺮ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ….
ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻃﺮﺡ ﻫﻤﻴﺸﮕﻲ ﺳﻴﻤﺎﻱ ﻣﻦ . ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻣﻨﻲ ﮐﻪ
ﻫﻤﻪ ﻣﻲ ﺷﻨﺎﺳﻨﺪسیگار که نمیکشم هوس و بوی سیگار در سرم غوغا میکند….
سیگار که میکشم بوی تو در سرم می پیچید….
آخه همه جا به تو میرسم!
با اینکه میدانم دیگر هیچگاه به تو نمیرسم….ﻫﯽ؛ ﻟﻌﻨﺘﯽ !…
ﺑﯿﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻨﯿﻢ .
ﺗﻮ ﺑﺴﺘﻪ ﻫﺎﯼ ﻗﺮﺹ ﺍﻋﺼﺎﺏ ﻭﺳﯿﮕﺎﺭ ﻣﻦ ﺭﻭ ﺑﺸﻤﺎﺭ،
ﻭ ﻣﻦ ﻋﮑﺴﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻫﺎ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﯽ…رفیق
همین کوچه را که با من تا انتها قدم بزنی
سیگارم تمام میشود
آنوقت آزادی
محو شو
در افق دود آلود این لعنتی
در سرم قطاریست
که میرود
از انتهای کوچه
به انتهای خیال
دیر نکن
باید بروی……من و سیگار
من و دود
من و. داغ پشت دست
من و قلب شکسته
من و و جود شکسته
من و افسردگی
من و یادت
من و خاطرات تلخت
من و بدبختیام
من و شبهای پر بغضم
من و دریدگی روحم
من و حس تلخ بدبینی ب دیگران
من و ناراحتی
من و بیماری
من و پیری زود رس
آیا حاضرید این همه درد را تجمل کنید برای یک عشق چند دقیقه ایی??!
هر شب هوا که تاریک می شود به آسمان زل میزنموسیگار به دست…
در شهر خاطراتمان قدم میزنم
نمیدانم خاطرات دلم را میسوزاند…
یا این پک های عمیق…کبریت را ترک کرده ام… سیگار را با سیگار روشن میکنم از وقتی ک رفتی!ﭼﻪ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ . . .
ﺍﻣﺎﭼﻪ ﻓﺎﯾﺪﻩ !
ﺗﻮ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﯽ ﺗﻮ ؛
ﯾﻌﻨﯽ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻥ ﺗﻦ ﺳﯿﮕﺎﺭﺑﯿﺎ ﻗﺪﻡ ﺑﺰﻧﯿﻢ…! ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﻦ، ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﺗﻮﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ
ﺗﺎ ﺑﻐﺾﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻟﺮﺯﯾﺪﻥ ﭼﺎﻧﻪﺍﺕ ﺑﻔﻬﻤﺪ!!!
ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ
ﮐﻪ ﻭﻗﺘﯽ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﻟﺮﺯﯾﺪ ﺑﻔﻬﻤﺪ
ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺳﮑﻮﺕ ﮐﺮﺩﯼ، ﺑﻔﻬﻤﺪ
ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ
ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺑﻬﺎﻧﻪﮔﯿﺮ ﺷﺪﯼ ﺑﻔﻬﻤﺪ
ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ
ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺳﺮﺩﺭﺩ ﺭﺍ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺁﻭﺭﺩﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻓﺘﻦ ﻭ ﻧﺒﻮﺩﻥ
ﺑﻔﻬﻤﺪ ﺑﻪ ﺗﻮﺟﻬﺶ ﺍﺣﺘﯿﺎﺝ ﺩﺍﺭﯼ
ﺑﻔﻬﻤﺪ ﮐﻪ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﯼ
ﮐﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﺩ
ﮐﻪ ﺩﻟﮕﯿﺮﯼ ….
ﺑﻔﻬﻤﺪ ﮐﻪ ﺩﻟﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﯿﺰﻫﺎﯼ ﮐﻮﭼﮑﺶ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺑﻔﻬﻤﺪ ﮐﻪ ﺩﻟﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻗﺪﻡ ﺯﺩﻥ ﺯﯾﺮِ ﺑﺎﺭﺍﻥ
ﺑﺮﺍﯼِ ﺑﻮﺳﯿﺪﻧﺶ
ﺑﺮﺍﯼِ ﯾﻚ ﺁﻏﻮﺵِ ﮔﺮﻡ ﺗﻨﮓ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ
ﻫﻤﯿﺸﻪ !…سیگار به سیگار درد می کشم تا تمام شود
بی چون و چرا ما هم تمام می شویم
ما خنده های ایستـــاده ما خنده های تکراری
تو نیستـــــی زمین برای من تنها یک زیرسیگاری ست
برای خاموش کردن بی حوصلگی هــــا
تا تمام شود درد می کشم
ﻣﻦ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﻧﯿﺴﺘﻢ …ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺟﻮﺭ ﺧﺎﺹ ﮐﻪ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﻧﻤﯿﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﺳﯿﮕﺎﺭﻡ ﺭﺍ
ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ …
ﻭ ﺍﻧﮕﺎﺭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﮑﻮﺕ ﺍﺟﺒﺎﺭﯾﺴﺖ…
ﺍﯾﻦ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺩﺳﺘﺎﻧﻢ ﻫﺴﺖ ﺩﺍﺭﺩ ﻣﯿﺴﻮﺯﺩ ﻭ ﺻﺪﺍﯾﺶ
ﺩﺭﻧﻤﯿﺎﯾﺪ …
ﻣﺜﻞ ﻣﻦ …میخواهى بدانى چه مى کشم ؟
فقط یکبار سیگار را
از آن طرف که مى سوزد بکش !
همین که فهمید غـــــــــــم دارم آتش گرفتبه خودت نگیر رفیق !!!!!
سیـــــــــــــ ــگارم را گفتم
پنـــجره ،بهار ،
شـــب ،
تخت دو نفره ،
و یک تنهایی آرام با
مشروب ،
سیگار ،
و کلی حسرت…
شاید هم چند قطره اشک…
عجب شبی !!سیگاری میان لب هایم. دستی که میلرزد. چشمی که لاب لای دود ب دور دست نگاه دوخته. غروری ک باور نمی کرد روزی این چنین ب خرابی برسد. تنها لبخندی از سر بی خیالی میزنم. آری این خود منم. کمی از پایان هم گذشته ام. تنهای تنها..ﺷﻤﻊ ﺧﯿﺎﻝ ﻣﻦ،ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺗﻮﻣﯿﺴﻮﺯﺩ …
ﺳﯿﮕﺎﺭﻡ ، ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺧﻮﺩﻡ …
ﺗﻮ ﻫﻢ ﺭﻭﺯﯼ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺳﻮﺧﺖ …
ﻗﻮﻝ ﻣﯿﺪﻫﻢ …این روزها به هر که می رسم
شماره اش را تـعارفم می کند!!!
انگار که سیگار است!
چون در جوابشان می گویم:
اهلش نیستم….✔
من سکوتی کردم در بزم جداییتبی تو
بی خاطراتت
با دود سیگار
با قلبی شکسته
با ارامش پر از حزینم
شبانه روز به این امیدم که تو نیز به درد من دچار شوی
تو با عشقت باش
من با سیگار
لعنت بر تو و نام و نشانتسیگار یه درس خیلی خوب بهم داده ! به پای کسی بسوزکه نفسش رو خرجت کنه!!!هوای خیابان دارم…
اشک به پاهایم سنگینی میکند…
ترانه هایت را بردار عشقم…
من و تو و خیابان و سیگاری که با صدای داریوش …ﺫﻫﻨﻢ
ﻣﺜﻞ ﯾﮏ ﺳﺎﺯِ ﻧﺎﮐﻮﮎِ ﺧﺎﮎ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﭘُﺮ ﺍﺯ ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﺍﺳﺖ
ﭘُﺮ ﺍﺯ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﻧﺎﺳﺮﻭﺩﻩ …
ﺩﺭﯾﻎ ﮐﻪ ﺍﻣﺸﺐ ﻧﻪ ﺑﻮﺳﻪ ﺍﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻨﻮﺍﺯَﺩﻡ
ﻭ ﻧﻪ ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺑﮕـــُـــﺪﺍﺯﺩ .ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﭼﻘﺪﺭﺗﻨﻬﺎﯾﻢ
ﺑﯿﺎﺑﺎﻫﻢ ﻛﻤﯽ ﻗﺪﻡ ﺑﺰﻧﯿﻢ!ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯﺗﻮ،ﺳﯿﮕﺎﺭﺍﺯﻣﻦ…نگرانم نباش قدری غم دارم
با سیگار آرام میگیرم.
آخر هر سیگاری به سیگار قول داده ام که اورا روی دستم خاموش کنم,
دردش شیرینتر از تلخی درد رفتند بود.انگـــار… آخرین سهم ما از هم … همین سکوت اجباریسـت … این سیگار که در دستانم هست … دارد میسوزد و صدایش درنمیآید … مثل منگفت:”ساعت 4 صبح است برگرد پیش همانی که تا حال با او بودی”
باشد برمیگردم پیش دود و خاطرات تو +هواي تو ازدودسيگارمضرتراست.. دودسيگاربه سرفه ام مي اندازد.. هواي تو به گريه اممیخواهم تمام سیگارها را زیر تابلوی سیگار کشیدن ممنوع دود کنم
تا باطل کنم قانونی که معنای “درد” را نمی فهمدشمرده بودم پنج سیگار تا خانه ی او راه بود… حالا دیگر کوچه ب کوچه سیگار پشت سیگار میگردم و نمیرسم…سیگارو گذاشته بودم زیر لبام
گفتم هی یارو !
آتیش داری؟
جواب داد: توی جیبم که نه! ولی تو دلم آره، به کارت میاد؟!
گفتم بده همدردیم!ﺗﯿﮏ ﺗﺎﮎ ﮐﺴﻞ ﮐﻨﻨﺪﻩ ﯼ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﯾﻮﺍﺭﯼ ﺍﺗﺎﻕ،
ﭘُﮏ ﻣﯿﺰﻧﻪ ﺍﺯ ﺗﮏ ﺗﮏ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻫﺎﯼ ﻣﻮﻧﺪﻫﺎﺯ ﻋﻤﺮﻡ…
ﺗﯿﮏ ،
ﺗﺎﮎ .
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺳﺎﺩﮔﯽ ،
ﺑﯽ ﺗﻮ ،
.
.
.
.
…
ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﮔﺬﺷﺖ …ﺩﺭﻭﻥ ﻣﻦ.. ﻣﻨﯽ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺑﺮ ﻟﺐ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ…
ﺩﻭﺩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺎ ﺭﻓﺘﻦ ﻫﺎ…
ﺩﺭﻭﻥ ﻣﻦ ﺑﺎﻭﺭﯾﺴﺖ
ﮐﻪ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﯽ ﮐﺸﺪ ….
ﺟﻬﻨﻢ ﺑﺎ ﺭﻭﯾﺎﯾﻢ ﺳﺮﺩ ﻣﯿﺸﻮﺩ!…
ﺩﺭﻭﻥ ﻣﻦ ﺍﻓﮑﺎﺭﯼ ﻣﻮﺝ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ
ﮐﻪ ﻣﺪﺍﻡ
ﻃﻨﺎﺏ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻧﻢ….
ﭼﻬﺎﺭ ﭘﺎﯾﻪ ﺍﯼ ﻧﯿﺴﺖ…
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺍﺭﺗﻔﺎﻉ ﺭﻭﯾﺎﻫﺎﯾﻢ ﺳﻘﻮﻁ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ !!!!…به این سیگار حسادت می کنم
که در فکر تو این طور دود می شود و در هوا گم …
نه مانند من که هنوز این همه هست !!!
سیگار از عمر می کاهد !
مگر تو عمر مرا می دانی که تنهایی را با آن محاسبه می کنی ؟
کسی نمی داند ، شاید همین فردا من نیز خاموش شوم !!!
چه لذتی دارد دعوا کردن باتو !اعصاب خوردیهایش به کنار !
به کشیدن یک نخ سیگار در بالکن می ارزد . . .ﺑــﻪ ﻧــﺎﻡ ” ﻋﺸــــﻖ ”
ﺟﺴﻤﺘــــــ ﺭﺍ
ﻟﮕــﺪ ﻣــﺎﻝ ﺑــﻮﺳــﻪ ﻫــﺎﯼ ﻫــﻮﺱ ﺁﻟــﻮﺩﺷــﺎﻥ ﻣــﯽ ﮐﻨﻨــﺪ
ﻭ ﺑــﻪ ﻧــﺎﻡ ” ﻧـﺎﭘـﺎﮐـــﯽ ﺗــﻮ ”
ﻓــﺮﺍﻣــﻮﺷﺘـــــــ ﻣــﯽ ﮐﻨﻨــﺪ
ﺑــﻪ ﻧــﺎﻡ ” ﻧﺠــﺎﺑﺘــــــــ ” ﺑـﺎﯾـــﺪ ﺳﮑــﻮﺗــــــــ ﮐﻨــﯽ
ﻭ ﺑــﻪ ﻧــﺎﻡ ” ﺻﺒـــــﺮ ” ﺍﺯ ﺩﺭﻭﻥ ﻭﯾـــﺮﺍﻥ ﻣــﯽ
ﺷــﻮﯼ▣این روزها دوست دارم
برم تو اتاقم
اهنگ غمگین گوش بدم
سیگار بکشم و
توی خاطرات تلخ و شیرین گذشته م غرق بشم
نه افسرده م نه حالم بده
فقط هیچ چیز جالبی اون بیرون برای من نیست!یادت برایم همانند قصه ى سیگار پیرمردیست که سالهاست میگوید نخ آخر است!هوایی سرد
یک خیابان مهجور
پیرمردی غبار آلود و یک آتش سرخ
پیرمرد پرسید دودی هستی جوان؟
پاسخ دادم آری !
سیگاری تعارف کرد…
نمی دانست روزی چند نخ خاطراتم را دود می کنم … نه سیگار !ﺭﺍﺱ ﻣﻴﮕﻦ… ﻳﻪ ﻣﺮﺩ ﮔﺮﻳﻪ ﻧﻤﻴﮑﻨﻪ …
ﺍﮔﻪ ﺣﺎﻟﺶ ﺑﺪ ﺑﺎﺷﻪ ﺳﻴﮕﺎﺭ ﻣﻴﮑﺸﻪ …
ﻭﻟﻲ ﻭﺍﻱ ﺑﻪ ﺭﻭﺯﻱ ﮐﻪ ﻳﻪ ﻣﺮﺩ ﺑﺎ ﮔﺮﻳﻪ ﺳﻴﮕﺎﺭ ﺑﮑﺸﻪ . .گفت: انقدر سيگار نكش ميميرى گفتم: اگه نكشم ميميرم گفت: اگه بكشى با درد ميميرى گفتم: اگه نكشم از درد ميميرم گفت: هواى دودى جلوى درد رو نميگيره گفتم: هواى صاف جلوى مرگو ميگيره؟ يه كم نگام كرد و گفت: بكش…ﺗﻬـ ﺳـﯿﮕﺎﺭ ﻫﺎﯾـﻢ ﭘﻮﮐﻬـ ﻫﺎﯾﯿﺴﺖ
ﮐﻪ ﺷﻠﯿــﮏ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻭﺳــﻂ ﻣﻐﺰﻡ !!!…
ﻣﯽ ﮐﺸــﺪ ﻣــﺮﺍ ﺍﻣﺎ ﺷﺎﯾﺪ
ﺗــﻮﺭﺍ ﻓﺮﺍﺭﯼ ﺩﻫــﺪ ﺍﺯ ﺫﻫﻨﻢ !!!…
ﻫﻤﻬـ ﺭﺍ ﺧﻄﺎ ﺯﺩﻡ…
ﭘﺎﮐـﺘـ ﺑﻌﺪﯼ
ﺧﺸـﺎﺑﯽ ﺩﯾﮕﺮ !!!…نیازم نه دیگر آغوشت است !
نه لبانت . . .
نه گیس سیاه . . .
و نه چشم خمارت . . .
با یک نخ سیگـــــــــار تلخ . . .
فرو می برم حماقتم را که دوستت داشتم . . . !!✔
سیگار از آخرین پکسرباز , از آخرین تیر ,
من از آخرین نگاه ,
همه از تمام شدن می ترسیم…ﭘـــــــﮏ ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿــــﻖ ﺑﺎ ﻃﻌﻢ ﺗﻨﻬﺎﯾــــﯽ .. ﻣﻬﻢﺍﻥ ﻣﻦ ﺑﺎﺵ …
ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ
ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﺷﯿــﺮﯾـــﻨﯽ ﭼﺸﻤﺎﻧــﺖ،
ﺗﻠﺨـــﯽ ﺩﻭﺩ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺑﯽ ﻣﻌﺮﻓﺘﯽ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻟﯿﻮﺍﻧﻢ ﻣﺰّﻩ ﻣﯽ ﺩﻫﺪنمیدانم سیگار میکشم یا حسرت نبودنت را ،ریه هایم را پر از دود میکنم یا اه،نمیدانم تو رادود میکنم یا خاطرات را،اصلا چه فرقی دارد تو رفته ای و من سیگار و اه و حسرت را باهم میکشم…پرسيد من كه رفتم: سيگارت را ترک كردي ؟ گفتم: نه كبريت را ترک كردم!
سيگار را با سيگار روشن می كنم …سیگار پشت سیگار
درد پشت درد
نامیدی پشت نامیدی
خدایا امتحانت پشت امتحان
رد شدن پشت رد شدن
من قبول کردم ,قبولی ای خداااا
اما دیگر خسته شده ام از همه چیز, با یک نگاه خلاصه کنمثل سیگار خطرناک ترین دودم باش
شعله آغوش کنم حضرت نمرودم باش
مثل سیگار بسوزانم و خاکستر کن
هر چه با من همه کردند از آن بدتر کن
مثل سیگار بسوزانم و دورم انداز
مثل سیگار بسوزانم و ترکم کن بازﺳﯿﮕﺎﺭﺵ ﺭﺍ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﺩ ﺯﯾﺮ ﻟﺒﺶ ﻭ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ :
ﺁﺗﯿﺶ ﺩﺍﺭﯼ؟ ! ﺟﻮﺍﺏ ﻣﯿﺪﻡ : ﺗــﻮﯼ ﺟﯿﺒﻢ ﮐﻪ ﻧﻪ …
ﺗـــﻮ” ﺩﻟــــﻢ “ﭼﺮﺍ …
ﺑــﻪ ﮐــﺎﺭﺕ ﻣﯽ ﺁﯾــﺪ؟؟…ﻫﻮای ﺗﻮ؛ از دود ﺳﯿﮕﺎرم ﻫﻢ ﻣﻀﺮ ﺗﺮ اﺳﺖ
!!! دود ﺳﯿﮕﺎر ﺑﻪ ﺳﺮﻓﻪام ﻣﯽاﻧﺪازد، ﻫﻮای ﺗﻮ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﻪ ام
چگونه سيگارراترك كنم؟؟؟ وقتى اولين سيگاررابراى رفتنت كشيدم…این و فهمیدم سکوت و آرامش گاهی خیلی بیشتر آدم را میسوزاند….پس سکوت کن و بگذار در شراره ی چشمانت بسوزدﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺑﺎﺭﻭﻧﯽ ﺭﻭ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ …ﺁﺧﻪ ﻣﻌﻠﻮﻡ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﺘﻈﺮِ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﻫﺴﺘﯽ ﯾﺎ ﺁﻭﺍﺭﻩ ﯼ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﻫﺎ !
ﺑﺨﺎﺭِ ﻫﻮﺍ ﻣﺎﻝ ﺳﺮﻣﺎﺳﺖ ﯾﺎ ﺩﻭﺩ ﺳﯿﮕﺎﺭ !!
ﺭﻭﯼ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﺕ ﺍﺷﮑﻪ ﯾﺎ ﺩﻭﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺭﻭﻥ !!!طعم تلخ سیگارو دوست دارم
تلخ مثل آخرین بوسه ی لعنتی ما
تلخ مثل آخرین دروغ تو
که باز هم همو می بینیم
تلخ مثل نبودنت . . . !ﺍﯾﻦ ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﻢ . . .
ﻫﻤﺎﻥ ﻓﺮﯾﺎﺩﻫﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﻢ ﺑﺰﻧﻢ . . .
ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺭﻭﺯ ﭘﯿﺮﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ . . .
ﻫﻤﺎﻥ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻪ ﺗﮑﺮﺍﺭ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻧﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ . . .
ﻫﻤﺎﻥ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﭘـُﺮﺵ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ!
شب خوش یا حق…!ﻣﯿﺸﻮﺩﺑﻪ ﻓﻨﺠﺎﻧﯽ ﭼﺎﯼ ﻣﺴﺖ ﺷﻮﯼ…
ﺑﻪ ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﻧﺌﺸﻪ ﻭ ﺑﻪ…
ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﮐﺎﻣﯿﺎﺏ !ﺍﮔﺮ ” ﺍﻭ” ﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ….
ﺭﻭﺑﺮﻭﯾﺖ ﻧﺸﺴﻨﻪ باشد…
.دود میکنی و دود میشوی….
و دیگران بی آنکه بدانند تماشاچی این تراژدی نمادین تدریجی ات میشوند!!!!
دست هایت میلرزد…..
پُک به پُک عمیق تر مرگ را در آغوش میکشی………
شاید کمی حق داری……
میان این بی آغوشی آغوش مرگ هم غنیمت است…..ﻣــﻦ ﯾﻪ ﻧــﺦ ﺳﯿﮕﺎﺭﻡ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﻡ ﭘُﺮِ ﻓﻨﺪﮐــﻪ
ﺭﻓﯿﻖﺑﺒﯿﻦ ﻋﺸﻘﻢ …
ﺑﺒﯿﻦ ﺟﻮﻧﻢ …
ﺑﺒﯿﻦ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ …
ﺑﺒﯿﻦ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﻢ …
ﺑﺒﯿﻦ ﮔﻠﻢ …
ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ ﺍﯾﻦ ﺟﻤﻼﺕ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺷﺪ …
ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ …
ﺣﺎﻻ ﻓﻘﻂ ﻣﯿﮕﻢ …
ﺳﯿﮕﺎﺭﻣﻮ ﺳﯿﮕﺎﺭﻣﻮ ﺳﯿﮕﺎﺭﻡ !….سیگار می کشم ،
یعنی برای دیدن خورشید روز نو
میل ام نمی کشد …
سیگار میکشم
یعنی سکوت من از شب
تاریک تر شده ..
راه عبور من از تو
باریک تر شده …
سیگار میکشم ،
یعنی نه عاشقم و نه تنها
اما گسسته ام …
سیگار میکشم
یعنی هنوز حس میکنم که باز
راهیست سوی تو …
از پشت ویرانه های تخیل ، از پشت قصه ها …
از دوردست نگاه کودکان ، وقتی که می دوند ،
سوی شکوه و طراوت یک لحظه زندگی …
سیگار میکشم
یعنی که در تمام غزل ها
من می نوشتمت ،
اما دگر نه من آنم ، نه تو سرود من
سیگار های من ، تنها رفیق لحظه سردی که می روی
بی تو نشسته ام … اینجا کنار آتش سرد وجود خویش …
آتش کشیدی و اکنون خاکسترم به جاست…
سيگار زیر لب….
دودی غلیظ..
ریه ام بی تقصیر است
…دارد تاوان
ندانم کاری طبقه پایینیش اش را پس میدهد…
سيگار ميکشم تا دود کنم خیال بودنش را…
تا سیاه کم دوران زجرم را….
زندگی بی رحم است….
زندگی لحظه به لحظه شده است…
زندگی شوق ندارد دیگر…
زندگی کام …
زندگی کام به کام سيگار…
ﮐــﺴﯽ ﺑﻮﺳــــــﻪ ﻓــﺮﺍﻧـــــﺴﻮﯼ ﺑﻠﺪ ﻧـــــﯿﺴﺖ ..
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣــــﺜﻞ ﺁﻟـــﻤﺎﻥ ﭘـــــﻞ ﻋــــــﺸﻖ ﻧﺪﺍﺭﺩ ….
ﺍﺯ ﮔـــــﻞ ﺭﺯ ﻫﻠـــــﻨـــــﺪﯼ ﻫﻢ ﺧـﺒـــــﺮﯼ ﻧﯿﺴﺖ ..
ﺍﯾﻨﺠـــــﺎ ﻋــﺸـــــﻖ ﯾﻌـــﻨﯽ ﺍﯾـــــﻨﮑﻪ …
ﻋﺸﻘﺖ ﺭﺍ ﻓـــﻘـــــﻂ ﺍﺯ ﭘﺸـــﺖ ﮔﻮﺷـــــﯽ
ﺑﻮﺳــــﯿﺪﻩ ﺑـــــﺎﺷــــﯽ !
ﻫﻤﯿــــــﻦ …من یک ایرانیم و عاشق آتش
به رسم آتش پرستی نیاکانم
در آتشکده قلبم،
آتش سیگارم را روشن نگه میدارم.
هفت سینم هفت دونه سیگار که لحظه
تحویل سال،از دوریت به آتش خواهم کشید
تا هم رسم نیاکانم زنده شود
و هم غم فراقت تازه . . .
سیگار هم میتونه ی درس خوب به ادم بده; ب پای کسی بسوز ک نفسشو خرجت کنه.ﺳﯿــﮕﺎﺭ ﻫﺎﯾــﻢﺑـﻮﯼ ﺧــﻮﻥ ﮔـﺮﻓـﺘـﻪ ﺍﻧـﺪ ﺍﯾـﻦ ﺭﻭﺯﻫـﺎ !
.
ﺭﮒ ﻫـﺎﯾـﻢ ،
ﺑـﻮﯼ ﺩﻭﺩ . . .
.
.
.
ﺍﯾـﻦ ﺭﻭﺯﻫـﺎ ﭘـﺮﻡ ﺍﺯ ﻟـﺤـﻈـﻪ ﻫـﺎﯾـﯽ ﮐﻪ
“ﺩﻭﺳـﺘـﺸـﺎﻥ ﻧـﺪﺍﺭﻡ”این هوس آخر یا منو مغلوب میکنه
یا یاد تورو
کاش بودی که هنوز هروقت حرف از سیگار میزدم،
با اخم نگاهم میکردی…
کجایی ببینی جای دستانت سیگار جاخوش کرده است میان دستانم…؟…
کاش بودی…ﻭﻗﺘﯽ ﻧﻔﻬﻤﯽ ﮐﯽ ﺳﯿﮕﺎﺭﺕ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩﯼ ﻭ ﮐﯽ ﮐﺸﯿﺪﯼ ﻭ ﮐﯽ
ﺧﺎﻣﻮﺷﺶ ﮐﺮﺩﯼ ﯾﻌﻨﯽ ﯾﮏ ﺟﺎﯼ ﮐﺎﺭ ﻣﯽ ﻟﻨﮕﺪ ﺑﺪﺟــــﻮﺭ …ﺳﯿﮕــﺎﺭ ﻣﯿـــــﮑﺸﻢ
ﺗﺎ ﺩﻭﺩ ﮐﻨـــﻢ ﺧﯿـــﺎﻝ ﺑﻮﺩﻧﺶ ﺭﺍ …
ﺭﯾــــﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺑﯽ ﺗﻘﺼﯿـــﺮ ﺍﻧﺪ
ﻓﻘﻂ
ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺗـــﺎﻭﺍﻥ ﻧﺪﺍﻧـــﻢ ﮐــــﺎﺭﯼ
ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﭘﺲ ﻣﯿـــﺪﻫﻨــــﺪﻣﻦ ﺗﻠﺦ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ
ﻗﻬﻮﻩ ﻓﺮﺍﻧﺴﻪ
ﺑﺪﻭﻥ ﺷﻴﺮﻭﺷﮑﺮ
ﻓﻨﺠﺎﻥ ﺭﺍﺯﻣﻴﻦ ﺑﮕﺬﺍﺭ
ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﺍﻧﮕﺎﻩ ﮐﻦ
ﺍﻣﺸﺐ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﻴﺒﺎﺭﺩ
ﻭﺗﻮﺧﻴﻠﻲ ﺯﻭﺩ
ﻻﻱ ﺁﻥ ﺑﺎﺭﺍﻧﻲ ﺑﻠﻨﺪﻭﺳﻴﺎﻩ
ﺑﻴﻦ ﺁﺩﻡ ﻫﺎﻱ ﺯﻳﺒﺎ
ﻃﻌﻢ ﺗﻠﺦ ﻣﺮﺍ
ﺍﺯﻳﺎﺩﻣﻴﺒﺮﻱ
ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺩﻭﺩ ﻣﻴﮑﻨﻢ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﻢ ﺭﺍﺑﺎﺗﻨﻬﺎﺳﻴﮕﺎﺭﻱ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻳﻢ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭﺗﻮﺩﻭﺩ ﻣﻴﺸﻮﻱ
ﺩﻳﮕﺮ ﺳﻴﮕﺎﺭﻧﺪﺍﺭﻡﺳـﯿـــﮕــــــﺎﺭ
ﺗﻠﻘﯿﻨﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻧﯿﺴﺖ
ﺗﺴﮑﯿﻨﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭﺩ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ
ﻓﻘﻂ ﺗﻨﺒﯿﻬﯿـﺴﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻤﺖ . . .✘ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﻪ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻫﺎﯾﻢ ﻫﻢ ﻣﺜﻞ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﺭﺩ ﺩﺍﺭﻧﺪ …
ﺩﺭﺩ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻥ ﺍﺯﻫﻢ …
ﻧﺦ ﺑﻪ ﻧﺦ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂ ؛
ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﺑﮕﺬﺍﺭﯼ ﺭﻭﯼ ﻟﺐ ﻫﺎﯾﺖ
ﯾﻘﻪ ﻫﺎﯼ ﭘﺎﻟﺘﻮ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﺪﻫﯽ ﺑﺎﻻ
ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﮑﻨﯽ ﺩﺭ ﺟﯿﺒﺖ ﻭ
ﺑﺮﻭﯼ
ﻓﻘﻂسيگارم را با سيگار خودم روشن مى کنم , وسيگار رفيقم را با فندک تامبادا رفيقم با آتش غصه هاى من بسوزد. ولى افسوس که اين غصه ها از آتش همان رفيق است…..چه بکش بکشى شده … بى تو بودن را درد ميکشم ، با درد فرياد ميکشم ، فرياد از خشم ميکشم ، با خشم هم مثل هميشه سيگارهاى تلخ را …دودی که از دهانم بیرون میاد، دود سیگار نیست ! قلبم سوخته ! دود میکند!ﺳﯿﮕﺎﺭ ؟ ﻧﻪ ﻣﻤﻨﻮﻧـﻢ . . .
ﻣﺴﺎﻓــﺮﺕ ؟ ﻧﻪ ﻣﻤﻨﻮﻧـﻢ . . .
ﺩﯾﺎﺯﭘﺎﻡ ؟ ﻧﻪ ﻣﻤﻨﻮﻧـﻢ . . .
ﻣــﻦ ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺁﻏﻮﺷﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍرم ♥دود سیگار کفاف نمی دهد
قلیان بار کن رفیق
خاطره ها زیاد است . . .
دیگر قهوه تـُـرک دم نمی کنمرنگ چشم های توست!
سیگــــار روشن نمی کنم
طعم لب های توست!
آتش بـپا نمی کنم
تصویر نگاه های توست!
من به قهوه،سیگـــار،آتش
معتادم!
نمی توان تو را ترک کرد…
فرق نميکنه دودى که مصرف ميکنيم سيگار باشد يا قليوناما تو اون لحظه جاى خاليشو پر ميکند
تقصير ما نيست ميخواست باشه تا ما بودنش را بوسه باران ميکرديم
نه اينکه خاطره هاش رو دود کنيممیگن سیگار به آدم آرامش می ده..
کاش کسی پیدا میشد که بتونه قد یه نخ سیگار باشه!!
هیچ قــطاری از این اتــاق نمی گذردمن اینجـــا نشسته ام
و با همین سیـــگار
قـــطار می آفرینم
نمی شنــوی …!؟
سرم دارد سوت می کشد ..ﮔﻔﺖ : ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩﯼ؟؟؟
ﮔﻔﺘﻢ : ﻧﻪ،ﮐﺒﺮﯾﺖ ﺭﺍ ﺗﺮﮎ ﮐﺮﺩﻡ ….
ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﯿﮑﻨﻢ ……
ﭼﺎﯼ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﯿﺪ ﻭ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ
ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮﺩﻡ، ﺩﻝ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ
ﺍﻭ ﻧﻤﮏ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻧﻤﮑﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ
ﺣﺎﻝ، ﺍﻭ ﻫﺴﺖ ﻻﯾﻖِ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ
ﻻﯾﻖِ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺎ ﺁﺩﻣﻬﺎﯼ ﭘَﺴﺖ
ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺴﺖ ﺍﺯ ﻣِﯽ ﻭ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺑﺪﺳﺖ
ﺯﯾﺮﺳﯿﮕﺎﺭﯾﻢ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟!
ﯾﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ، ﻟﻌﻨﺘﯽ ﺁﻧﺮﺍ ﺷﮑﺴﺖ!
ﭘُﺮ ﺯِ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻦ ﻗﺎﺏ ﻋﮑﺲ.. ﺭﺍﺳﺘﯽ
ﻋﮑﺴﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺖ؟؟
ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﮑﺴﺖ . . .ﺳﮑـــــﻮﺕ ﺳﻬﻢ ﻣـﻦ ﺍﺳﺖ
ﺯﻣﺎﻧـﯽ ﮐﻪ
ﺟﺎﯼ ﻟﺒـﺎﻧﺖ ﺭﺍ
ﺳﯿــﮕﺎﺭ ﺳﻔﯿﺪﻡ ﭘﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ..✘لب هایم آلزایمر گرفته و لبخند را فراموش کرده است سیگار را میشناسد و بس…
همین نزدیکی بود کجاست فندک شکسته ی من؟ﺍﺯ ﺧﺎﻧـﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺁﯾـﯽ
ﯾﮏ ﺩﺳﺘﻤـﺎﻝ ﺳﻔﯿــﺪ
ﭘﺎﮐﺘﯽ ﺳﯿــﮕـــﺎﺭ
ﮔﺰﯾـﺪﻩ ﯼ ﺷﻌـﺮ ﻓــــــﺮﻭﻍ
ﻭ ﺗﺤﻤﻠـﯽ ﻃﻮﻻﻧــﯽ ﺑﯿــﺎﻭﺭ
ﺍﺣﺘﻤﺎﻝِ ﮔﺮﯾﺴﺘﻦِ ﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﺳﺖ …امروز… از بـــــیـــداری لذت می‌بــرم ..
از ســـــــــــردرد لذت می‌بـــــرم …
از خــــــــــــوردن قرص‌های رنـگـــــــــــــــــــارنگ لذت می‌بــــرم ..
از مـشــکـــــــی پـــوشــیـــدن لذت می بــــــــرم ..
از تـــنـــهـایـــی ِ بــــی انـتـهـــایــم لذت می‌بـــــــرم …
از پــــرواز توی خیالم با تــــــــــــــــو لذت می بـــــــرم …
از تک تک کــام‌هایی که از ســیــگـــــــار می‌گــیـرم لذت مــی‌بــرم ..
و همین برای انــتـقــــام گرفتن از زنــــــــدگـــی کافیست !دلم سیگار میخواهد…
میــخواهمــ دود کنمــ
فکر و خیالهای بد را..ميخواستم معتاد من باشي…سيگار را از دستت گرفتم،گرفتم تا وابسته اش نشوي،حالا هم گرد و غبار نبودنت روي آن سيگار نشسته و من از هر معتادي معتادتر شده ام:رنج… ميكشم،درد…ميكشم،آه…ميكشم!غرور نداشته ام استطاعت خريد منت تو را نداشت،وگرنه آن را هم ميكشيدم!ﺯﯾﺎﺩﻩ ﺧﻮﺍﻩ ﻧﯿﺴﺘﻢ
ﺟﺎﺩﻩ ﯼ ﺷﻤﺎﻝ
ﮏﯾ ﮐﻠﺒﻪ ﯼ ﺟﻨﮕﻠﯽ
ﮏﯾ ﻣﯿﺰ ﮐﻮﭼﮏ ﭼﻮﺑﯽ ﺑﺎ ﺩﻭ ﺗﺎ ﺻﻨﺪﻟﯽ
ﮐﻤﯽ ﻫﯿﺰﻡ
ﮐﻤﯽ ﺁﺗﺶ
ﮐﻤﯽ ﺟﻨﮕﻞ
ﮐﻤﯽ ﺗﺎﺭﯾﮑﯽ ﻣﺤﺾ
ﮐﻤﯽ ﻣﺴﺘﯽ
ﮐﻤﯽ ﻣﻬﺘﺎﺏ
ﺑﺮﺍﯼ ﺣﺎﻝ ﺑﯿﺸﺘﺮ … ﭼﻨﺪ ﻧﺦِ ﺳﯿﮕﺎﺭ
ﻭ ﺑﻮﯼ ﯾﺎﺭ
ﻭ ﺑﻮﯼ ﯾﺎﺭ
ﻭ ﺑﻮﯼ ﯾﺎﺭمرهم درد مرد ، گریه کردن نیست
در آغوش گرفتن نیست
در آغوش رفتن نیست
مرد که درد دارد
پاهایش به کار می افتد
قدم می زند بر همه چیز
آری ، مرهم دلتنگی های مرد ، سیگار است
زیر دوش حرف زدن است
مرد که غمگین است با خودش زمزمه می کند
ناگفته های انباشته شده در ذهن و دلش را…..!امان از روزي كه سيگار بخاطر كسي بياد گوشه لبت كه بخاطر همون سيگارو ترك كرده بودي…چی شد که سیگاری شدی؟
یه شب بارون میومد… خیلی تنها بودم.!
– چی شد که ترک کردی؟
یه شب بارون میومد… دیگه تنها نبودم.!
– چی شد الکلی شدی و سیگار رو دوباره شروع کردی؟
………… یه شب بارون میومد… دوباره تنها شدم.!
– چی شد آوردنت اینجا، بستریت کردن؟
یه شب بارون میومد… خیلی تنها بودم… تو خیابون دیدمش… اون تنها نبودﻧﯿﺎﺯﻡ ﻧﻪ ﺩﯾﮕﺮ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺍﺳﺖ
ﻧﻪ ﻟﺒﺎﻧﺖ
ﻧﻪ ﮔﯿﺲ ﺳﯿﺎﻩ
ﻭ ﻧﻪ ﭼﺸﻢ ﺧﻤﺎﺭﺕ…
ﺑﺎ ﯾﮏ ﻧﺦ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺗﻠﺦ
ﻓﺮﻭ ﻣﯽ ﺑﺮﻡ ﺣﻤﺎﻗﺘﻢ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ !…سیگارم را از پنجره می تکانم…
دنیای شما…
زیر سیگاری من است…!!!✔
لای انگشتانم رابایدانگشتان توپرمیکردبی انصاف… “نه سیگار”دوستی گفت :به آتش میکشی پولت را برای سیگار ؟
گفتم : پولم !؟!؟!
من خودم را به آتش کشیده ام برای اوﻓﺮﻗﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻪ ﺩﻭﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﺼﺮﻑ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺑﺎﺷﻪ ﯾﺎ ﻗﻠﯿﻮﻥﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﺍﻭﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺟﺎﯼ ﺧﺎﻟﯿﺸﻮ ﭘﺮ ﻣﯿﮑﻨﻪﺗﻘﺼﯿﺮ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﻪ ﺗﺎ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻧﺸﻮ ﺑﻮﺳﻪ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﮐﻨﯿﻢﻧﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎﺷﻮ ﺩﻭﺩ ﮐﻨﯿﻢ…!!!ﭘﺎﮐﺖ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﺖ ﺭﺍ ﺟﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ …
ﻭ ﻣﻦ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﮏﭘ ﻣﯿﺰﻧﻢ
ﮏﯾ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻭ ﻧﺸﺌﻪ ﻣﯿﺸﻮﻡ
ﻭ ﺑﺎﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﯾﺎﺩﻡ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﺍﻭ ﺭﺍ
ﺑﺎﺯ ﺗﻪ ﺳﯿﮕﺎﺭﻡ ﺭﺍ
… ﺑﺎ ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺟﺎ ﺳﯿﮕﺎﺭﯼ ﻣﯽ ﮐﻮﺑﻢ …
ﺍﺧﺮﯾﻦ ﻧﺦ ﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺧﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ
ﺗﺎ ﺑﺎ ﺁﻥ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺘﻢ
ﺩﺍﻏﯽ ﺑﮕﺬﺍﺭﻡ
ﺗﺎ ﯾﺎﺩﻡ ﺑﺎﺷﺪ
ﯾﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﺗﻠﺦ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﯾﻪ ﺗﻠﺨﯿﻪ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎﻧﻪ !!…..
نيستى به درك…..
مقابله اينه مینشينم وسيكار را روشن ميكنم…
در نبودنت خودم را بهتر میتوانم ببينم…
نكران جاى خالی ات نباش…
سيكارپر كرده….ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺩﻟﺘﻨﮕﻲ …
ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﺪﻩ ﺁﻥ ﺳﺮﻃﺎﻥ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﻲ ﺭﺍ …
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺭﻳﻪ ﻫﺎﻳﻢ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﻢ ﭘﺮ ﺷﻮﺩ …
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﻓﻪ ﻫﺎﻱ ﺧﺸﻚ ﻧﻴﻤﻪ ﺷﺐ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ …
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﺑﺎﺯ ﺁﻥ ﭘﻴﺮ ﻣﺮﺩ ﺳﻴﮕﺎﺭ ﻓﺮﻭﺵ …
ﺍﺯ ﺩﻳﺪﻥ ﭼﻬﺮﻩ ﻱ ﺧﺴﺘﻪ ﻱ ﻣﻦ ﺍﺧﻤﻲ ﻛﻨﺪ …
ﻭ ﺑﮕﻮﻳﺪ ﻣﺼﺮﻓﺖ ﺑﺎﻻﺳﺖ …
ﻭ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﺍﻳﻦ ﺳﻮﺍﻝ ﺗﻜﺮﺍﺭﻱ ﺭﺍ ﻣﻴﭙﺮﺳﺪ؟؟؟
ﻏﻤﮕﻴﻨﻲ؟؟؟
ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻣﻴﮕﻮﻳﻴﻢ : ﻧﻪ ” ﺗﻨﻬﺎﻳﻢ ”
ﻛﺴﻲ ﺟﺰ ﺍﻭ ﺑﻪ ﻋﻤﻖ ﺗﻨﻬﺎﻳﻴﻢ ﭘﻲ ﻧﺒﺮﺩبا بردن اسم تو دلم می لرزد
هی عشق به چشمان شما می ورزد
با فکر و خیال تو در این تنهایی
سیگار کشیدنی فقط می ارزددرگير همين توهم تکرارى؛
– که بار دگر تو به من رو مى آرى –
هى مى پرم از خواب در اين بيدارى
چون دود که مى جهد ز جاسيگارى!این روز ها بی تو..
سیگارهایم نیز با من لج کرده اند..
دیگر درست کام نمیدهند…
نمیدانم چرا اینها نیز دیگر در عذاب کشیدنم لذت میبرند…دود سيگارم را هزاران بار به تو ترجيح دادم كم رنگ است ولي دو رنگ نيست !!هی فلانی… زخمی که به دلم گذاشتی
خیلی عمیق تر از پک های ایست
که هر روز به سیگارم میزنم.دل شکسته ام ،
مثل مادری که لباس ورزشی پسرش بوی سیگار میدهد. . . .
چه روز هایی رو تو نبودنت با سیگارم سر کردم…بلاخره برگشتی و بعده این همه وقت اولین حرفی که زدی این بود:
اه چقدر سرفه میکنی اعصابم خورد شد!آمدنت را”محال” می دانم… اما اگر روزی به خوابم آمدی مرا”نبوس”…؟؟ زیرا در نبودت “من” و “سیگار” “خیانت ها” به تو کردیم…ﻣﯽ ﮐﺸﺪ … ﻣﯽ ﮐﺸﯽ … ﻣﯽ ﮐﺸﻢ … ﻫﺮ ﺳﻪ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﻢ ….ﺍﻣﺎ … ﺍﻭ ﻧﺎﺯ ﺗﻮﺭﺍ … ﺗﻮ ﺩﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﻦ … ﻭ ﻣﻦ …ﺍﯼ ﻭﺍﯼ ﺑﺎﺯ
ﻓﻨﺪﮐﻢ ﺭﻭ ﮐﺠﺎ ﮔﺰﺍﺷﺘﻢ … ﮐﺴﯽ ﺁﺗﯿﺶ ﺩﺍﺭﻩ؟ !کودک التماس میکرد
ومن به التماسش اهمیت ندادم
کودک بغض کرد
ومن اسکناس راازکیف بیرون کشیدم
کودک گریه کرد
من بیتوجه به گریه ای او روبه مردفروشنده گفتم:یه بسته مارلبوروقرمز
کودک مثل همیشه شکست خورد.
میدانید!؟
کودک درونم بود
چیپس وپاستیل میخاهد
امامن میل شدیدبه سیگاردارم!✔واى بر من كه ديكرى من را سوزاند…
و من سيكار را….ﺷﺒﻴﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻣﺮﺩﺍﻧـــﻲ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ
ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﭘﺎﯾﯿﺰﯼ …
ﭘﻴﺎﺩﻩ ﺭﻭ ﻫــﺎ ﺭﺍ …
ﺳﻴـــﮕﺎﺭ ﭘﺸﺖ ﺳﻴــﮕﺎﺭ …
ﮔﺮﻳــﻪ ﻣﻲ ﮐﻨﻨـــﺪ …سیگاری نبود نمیدانم از لبان چه کسی کام سنگینی گرفته بود که دهانش بوی سیگار میدادچرا با سیگار مخالفی؟
از خاطراتت که تلختر نیست!
از چشمانت که اعتیاداور تر نیست!
میماند سرطان! که تکلیفش مشخص است…
تو بدخیم تریمیکشم.. می کشی.. می کشد..
هر سه میکشیم!
اما او .. ناز تورا..
تو .. دست از من..
و من… ای وای، باز فندکم را کجا گذاشته ام؟
ﮔﻮﯾﯽ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻫﻢ ﺟﻤﻌﻪ ﻫﺎ .ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺳﻮﺯﺩ !…رو بـ دیواری تاریک
تاب میخورم بر صندلی لهستانی
کافه پر است از سکوت و سایه
سیگار و سیگار و باز سیگار
پنجره ها خواب آفتاب می بینند
و تاریکی سایه گسترده ست اینجــاﯾﻪ ﭘﮏ ﺳﯿﮕﺎﺭ
ﯾﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﻭﺍﮊﻩ ﺑﯿﻤﺎﺭ
ﯾﻪ ﺣﺲ ﺍﺯ ﺟﻨﺲ ﺩﻟﺘﻨﮕﯽ
ﺷﺐ ﺭﻭﺯﺍ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺗﮑﺮﺍﺭ
ﯾﻪ ﭘﮏ ﺳﯿﮕﺎﺭ
ﭘﯿﺎﻧﻮ ﮔﻮﺷﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ
ﻣﻠﻮﺩﯼ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﻏﻢ ﺩﺍﺭ
ﯾﮑﯽ ﺩﻭ ﭘﯿﮏ ﺩﯾﺮﯾﻨﮓ ، ﺟﮕﻮﺍﺭ
ﺳﺮﯼ ﺗﺐ ﺩﺍﺭ
ﺩﻟﯽ ﺑﺮ ﺩﺍﺭ
ﯾﻪ ﻣﺸﺖ ﺭﻭﯾﺎﯼ ﺑﯽ ﻣﻘﺪﺍﺭ
ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺻﺤﻨﻪ ﺍﺧﺮ
ﻣﻦُ ﺗﻮ ، ﺑﻮﺳﻪ ﮐــﺎﺕ
ﺗﮑــــــــــــﺮﺍﺭﺳﯿﮕﺎﺭ ﺑﻌﺪﯼ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﮐﺎﻣﯽ ﺍﺯ ﻟﺒﺶ ﻣﯿﮕﯿﺮﻡ
ﺑﺠﺎﯼ ﻟﺒﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯼ ﺍﺳﺖ ﻧﺒﻮﺳﯿﺪﻩ ﺍﻡ
ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﻢ ﺑﻮﯼ ﺗﻨﺪ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ
ﻫﻤﺎﻥ ﺍﻧﮕﺸﺘﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻮ ﺑﺎﺩ
ﺟﻨﮕﻞ ﻣﻮﻫﺎﯼ ﺗﻮﺭﺍ ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ
ﺩﯾﮕﺮ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﺗﻮ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺍﺣﺎﻃﻪ ﮐﺮﺩﻩ
ﺩﻭﺩ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺑﺲ …
ﺳﯿﮕﺎﺭﻡ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﺧﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ
ﻟﺒﻢ ﺭﺍ ﻣﯿﺴﻮﺯﺍﻧﺪ